Thursday, February 7, 2008

"Ti ennoeis otan les pws me agapas"


Xtes milousame meta apo kairo opws palia, san na pagwse akoma mia fora o xronos.
Me rwtas pws mporw na lew oti sagapaw k ti simainei gia mena agapi. An apla thelw na akousw apo kapoion oti magapaei i apla thelw na to akousw apo sena.Me rwtas giati exei toso simasia gia mena na to kserw k giati den mou arkei na mou deixneis an me agapas.
twra pou kserw
to agapimeno sou xrwma:mple
to agapimeno sou fagito:ola
tin agapimeni geusi pagwtou:vanilia
mporw na se agapaw?i uparxoun panta k alles erwtiseis k alla test pou prepei na perasw.
Gia mena agapi einai na noiazomai gia sena k na mou leipeis k na thelw na sto lew an to niwthw.
Kai eytyxia, ti einai eytyxia, anikeis stous anthrwpous tous polu eytyxismenous, tyxerous tha mporouse na pei kaneis, alla exeis ftiaksei vima vima ti moira sou k ti zwi sou opws tin oneireyesai gi auto se thaumazw k gi auto sagapaw.
Tin epomeni fora pou tha me rwtiseis auto tha sou pw.
K tin epomeni mera ligo pio makria?den kserw alla den exei k simasia telika.

Society

Exw apeiro kairo na grapsw, i nea xronia den ksekinise gia mena me tous kalyterous oiwnous, alla ayto den paizei kapoio rolo. Xtes gyrizw spiti k den eixa reuma, den eixa zesto nero, den eixa thermansi k fysika den eixa internet(Den exw internet pia sto spiti mou stis vrikseles, gurisa apo to break k den eixa internet etsi apla).I nea xronia me vrike ligo pio megali, ligo pio sovari, ligo pio ypeythini alla k polu pio mperdemeni k polu pio moni.
Oi vrikseles einai telika mia teleiws epifaneiaki poli, me epifaneiakous anthrwpous, texnokrates kata pleiopsifia, pou tous vlepeis apla na trexoun me ta koustoumia tous k na min koitane oute deksia oute aristera, apla viazontai na pane kapou.
Oi vrikseles einai mia poli xwris ourano k xwris ilio. Spania vlepeis to galazio xrwma tou ouranou, simera einai mia apo aytes tis meres, suntoma katalava oti den tha xreiastw ta gualia iliou. Imagine, pws sto grafeio mou me to pou tha vgei ligo o ilios katevainoun amesws automa ta storia mexri katw, oi anthrwpoi twn vrikselwn fovountai ton ilio?
Stis vrikseles i eisai epifaneiakos i ginesai, alliws apla parameneis apeksw apo to kuklwma.
Stis vrikseles kathe vdomada einai afierwmeni se kati px stis small businesses, i stin energy k akous tin commission na eksagelei kainourgia programmata, calls, idees klp, alla telika anarwtiesai ti apo ayta einai xrisimo, pio einai telika to apotelesma gia ton teliko apodexti.
Kathe paraskeui sunantietai i "casta" tou Koinovouliou k tis Epitropis stin Place Lux k ginontai liwma apo tis 7 to apogeuma, oi stagiaire k autoi pou douleuoun kanonika. Vlepeis sinithws apla atoma pou pinoun, den xoruoun den kanoun tpt apla pinoun k milane, pairnoun ti douleia gia to spiti, pinoun gia na kseskasoun, pinoun gia na ksexasoun, den kserw.
K meta ta mparakia sto st.gery's ekei mporei na vreis kosmo eythimo k xaroumeno pou mporei na xoreyei, alla k pali eisai stis vrikseles tpt den thumizei tin nyxterini zwi tis athinas.
Wstoso, maresei polu ena magazi stis vrikseles, legetai goupil le fol i kapws etsi, sygxwrate me, k einai prwin bordel, mesa einai diakosmimeno me apeira pragmata, i atmosfiara tou einail igo skoteini k zesti mazi, mousiki paizei apo ena jukebox k mou xoun pei pws an eisai tuxeros mporei na petuxeis akoma k zwntani mousiki. Exei wraio krasi chassis pou einai froutwdes kokkino alla varaei k oi megalyteres k wraioteres sizitiseis exoun ginei ekei.
Yparxoun fores pou mou leipeis akoma k an eisai konta.Ton teleutai okairo eida to into the wild-tainiara k tromero soundtrack- exei ena stixo pou leei min ertheis pio konta giati tha fygw egw, se eleytheri metafrasi. Exw arxisei na niwthw kapws etsi, mipws telika irthe i wra na fygw.
Niwthw toso mperdemeni den nomizw oti tha kataliksw pote se kapoio metaptyxiako. Thelw na gyrisw ton kosmo, thelw no celeing above me, thelw na gnwrisw indigenous people, thelw na taksidepsw latiniki ameriki, thelw na me paroun se mia praktiki edw stis vrikseles sto human rights watch, alla den prokeitai, thelw na paw stin afriki i sti vrazilia k na doulepsw se enan NGO? thelw panta pragmata toso asimvivasta me ton tropo pou skeftontai oloi oi upoloipoi.
Vasiak den me noiazei na vrw tin douleia twn 3.000 i 5.000€. Thelw apla na vgazw tosa wste na eimai ok k na mporw na sintiroumai k na kanw ta taksidia pou thelw.
Mexri twra to provlima mou allwste den itan toso ta xrimata, oso to motivation k oti den evriska sunodoiporous gia ta taksidia pou ithela na kanw.
Twra pia exw motivation, alla akoma den vriskw sunodoiporous, opote akoma k to pio wraio taksidi den einai pia wraio an den exeis kapoion na to moirasteis.
Prepei na steilw ena unedited writing sample, alla den kserw gia ti na grapsw, ase pou den prokeitai na me paroun outws i allws. Alla mallon tha prospathisw na grapsw kati-any ideas?
Den kserw pws tha einai ta pragmata gia mena se ligo kairo, den kserw an tha exw vrei apantiseis sta megala erwtimata pou me kinigane.
Elpizw simera to vrady pou tha gyrisw spiti na exw reuma toulaxiston k na exei gyrisei o agglaras k na nai ola ok.
Alliws opws leei k mia germanida fili "katarameno tsekouri"!

Sunday, December 30, 2007

People are people



Λοιπόν μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο, μόλις τελείωσα το "the boy in the striped pyjamas" του john boyne πολύ καλό - θα επιστρέψω σε αυτό αργότερα και αποφάσισα να το κάνω google (άθλια μετάφραση του google it), anyway και ανακάλυψα ότι "A Miramax film adaptation of the novel was shot in Budapest between April and June 2007." απίστευτο ελπίζω να είναι καλό και να το φέρουν και στην Ελλάδα ή στις Βρυξέλλες που θα είμαι για λίγο καιρό ακόμα γιατί θα θελα να το δω σε αίθουσα και όχι απλά να το κατεβάσω όπως καταλήγω να κάνω με τις περισσότερες ταινίες καθώς οι περισσότερο φίλοι μου το θεωρούν βαρετό να πάνε σινεμά - αυτό είναι άλλο θέμα. Το βιβλίο αφηγείται μέσα από τα μάτια ενός αγοριού ηλικίας 9 χρονών την ιστορία του Ολοκαυτώματος και της "final solution" όπου οι άνθρωποι κατατάσσονται σε κατηγορίες: οι Εβραίοι και οι opposite of Jews. Πραγματικά ένα καταπληκτικό βιβλίο,δεν γράφω κάτι παραπάνω με το σκεπτικό ότι είναι καλύτερο απλά να το διαβάσει κανείς χωρίς να ξέρει περί τίνος ακριβώς πρόκειται αν και καταλαβαίνεις αμέσως. Όσο για το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου που έχει και ως τίτλο "last chapter" θα μπορούσε να είναι το τέλος αρχαίας τραγωδίας, καθώς ακολουθεί μία πορεία μέσα από την κάθαρση στη λύση. Απλά οι στίχοι αυτοί των depeche μου φάνηκαν τόσο σχετικοί με το όλο νόημα του βιβλίου και έτσι τους έκανα copy+paste.

So were different colours

And were different creeds

And different people

Have different needs

Its obvious you hate me

Though Ive done nothing wrong

Ive never even met you

So what could I have done

I cant understand

What makes a man

Hate another man

Help me understand

People are people

So why should it be

You and I should get along so awfully

People are people

So why should it be

You and I should get along so awfully

Help me understand

Help me understand


Κάθομαι και ακούω depeche συχνά μου αρέσει να ακούω όταν είμαι κάπως (αγαπημένα τραγούδια-βασικά σχεδόν όλα). Σήμερα είμαι κάπως αλλα ίσως απλά πιο συνειδητοποιημένη, έχω πλέον συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν θα είμαι ποτέ απόλυτα ευτυχισμένη ή ίσως ευχαριστημένη με τον ευατό μου και κατά συνέπεια με τον καθρέφτη του ευατού μου που είναι η ζωή μου γενικότερα. Θα 'θέλα αυτό να είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ανήκω στην κατηγορία των περισσότερο έξυπνων ανθρώπων που βλέπουν λίγο πιο μπροστά από τη μάζα, λίγο πιο μπροστά από την εποχή τους αλλά αυτό δεν είναι παρά μια τρομερή αξίωση, ίσως κάποια μέρα. Προς το παρόν το μόνο που μου συμβαίνει είναι να νιώθω πολλές φορές παράτερη σε παρέες που δεν συζητούν τίποτα του ενδιαφέροντος μου και όταν ακόμα μπαίνω σε συζητήσεις που με ενδιαφέρουν συνήθως παραμένω απλός ακροατής (αν και δεν με χαρακτηρίζει αυτό, μακάρι να μπορούσα να ακούω περισότερο και να μην μιλάω τόσο).


Τι κάνει τους ανθρώπους να σταματάνε να είναι ανατρεπτικοί και αντικομορμιστές και τελικά να συμβιβάζονται στη ζωούλα τους? Κατέληξα στο ότι είμαι ευχαριστημένη με κάποια πράγματα γύρω μου και με την νέα χρονιά θα προσπαθήσω απλά να αλλάξω τα υπόλοιπα πόσο απλό ακούγεται ε? Καταρχήν κατέληξα στο ότι του χρόνου θέλω να πάω στην Αγγλία για μεταπτυχιακό αλλά αν δεν βρω σύντομα σε ποιό τομέα θα ήθελα να επενδύσω πέραν από το μέλλον μου, ένα αξιοσέβαστο ποσό χρημάτων, νομίζω ότι απλά θα μείνω Ελλάδα για ένα χρόνο ακόμα και απλά μετά θα νιώθω ως hopeless case.


Το 2007 σχεδόν τελείωσε one day left και νιώθω χαρούμενη γιατι αφούτελειώσουν οι γιορτές στην Αθήνα και αφού έχω δει σχεδόν όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα, θα γυρίσω πίσω με μία φίλη μου που θα κάτσει για 4 μέρες πριν ξαναρχίσω την πρακτική. Θα πάμε εκδρομές στις Brugge και Gent που ήθελα καιρό να πάω και θα έχω όλο το σπίτι δικό μου γιατί ο Αγγλάρας συγκάτοικος θα λείπει!
Καλήνυχτα και με το καλό να μας μπει η καινούργια χρονιά,
εγώ θα ακούσω για μια ακόμα φορά το never let me down again
:)





Saturday, December 22, 2007

Απλά imagine..


Και αν με φοβάσαι εγώ θα περιμένω,

και αν γίνω φως και δύναμη κρυφή

θα ταξιδέψω

και μέσα σου θα μπω σιωπή

μονή στιγμή

και τότε θα αλλάξω κάθε εικόνα σου για μένα

θα φανώ

μαγική

ξεχωριστή στα μάτια σου,

δική σου και όμως ξένη

δική σου

με ξενίζει αυτή η λέξη

και όταν δικός σου μου χες πει

δεν ξέρω

μετά δεν ήξερα

και τώρα δεν ξέρω

έχω πολλά ακόμη να δω

αλλά εσύ

τι

εσύ

θα γίνω όλα αυτά που ονειρευόσουν για μένα

και όταν με δω μέσα από τα μάτια σου

θα μπορώ να ταξιδέψω χωρίς εσένα

χωρίς τα δικά σου φτερά

αλλά τότε δε θα χει πια σημασία

τι λες και εσύ

αλλά εσύ

τρέφεις το δικό σου εγώ

μέσα απο εμένα

και εσύ

μένεις κοντά μου για να μπορείς να φεύγεις μακριά

από επιλογή;

εσύ

πάντα εσύ το θέμα μου

και άλλοι σαν εσένα

η ίδια ιστορία ξανά και ξανά

εσύ

και εγώ

σ'ακολουθώ

πειθήνιο εργαλείο του δικού σου εγώ

ένα μικρό εγώ στο δικό σου εγώ

ακούς τη φωνή της συνείδησής μου;

ουρλιάζει εγώ

δεν με νοίαζει αν το εγώ μου βουλιάζει στο δικό σου

πνίγεται και ξεκινά από την αρχή ένα καινούργιο εγώ

"η ζωή μας θα χει αξία όταν κάνουμε παιδιά, τότε θα μαστε ευτυχισμένοι"

μου πε ένας φίλος

και εγώ

όχι εγώ

θέλω μόνο ευτυχία

και την ψάχνω μακριά σου,

μόνο εκεί μπορώ τελικά να την βρω


καληνύχτα

και χρόνια πολλά

Wednesday, November 14, 2007

Hace mas que un ano ya, no he puesto despegar de ti,
una extrana sencacion como anoranza de esta epoca,
me arrancare el corazon y ahora tengo nada de nada.
Por mucho que intento olvidarte y finjo que nada pasa
de vez en cuando espero que tu regreses y eso
me pone la mujer la mas feliz por un segundo.
Ahora, me temo que te amo mas de que lo puedes aceptar y
evitemos hacer la misma discusion.
Aprendi amarte como un amigo y esto es lo mejor para los dos.
Como quieras.

ΚΑΘΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥ

Επειδή το Αθήνησι Πάντειον των Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών Πανεπιστήμιο...Ουτω, συν την ευλογία των εμων Καθηγητων ειη μοι ο Θεός αρωγός εν τω βίω.

Σήμερα ορκιζόμουνα, σιγά το πράγμα να μου πεις μετά από 6 χρόνια- ναι το λέω και ντρέπομαι- κατάφερα να τελειώσω τη ρημαδοσχολή και επειδή είχα πάει σε τόσες ορκομωσίες μέχρι σήμερα το έβλεπα μάλλον χλιαρά το όλο θέμα, πιο πολύ ίσως σαν μια αγγαρεία. Εντωμεταξύ οι περισσότεροι φίλοι, καθείς για τους δικούς του λόγους δεν μπορούσαν να έρθουν ,ορκιζόμουνα και μόνη μου από την παρέα, οι περισσότεροι είχαν ορκιστεί ήδη οπότε το έβλεπα σαν μια υποχρέωση που απλά έπρεπε να φέρω εις πέρας.

Παρ΄όλα αυτά μπορώ να πω ότι συγκινήθηκα ακόμα και με τον λόγο του προέδρου του τμήματος και όλα τα λυρικά και σαχλά που έλεγε ότι θα ναι δίπλα μας το πανεπιστήμιο και ότι μας περιμένουν να γυρίσουμε μια μέρα σε αυτό το πανεπιστήμιο που σηματοδότησε την απαρχή της καριέρας μας κλπ κλπ.

Όσον αφορά τον όρκο μας αξίζει να σημειώσω ότι μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ορκιζόμαστε ως θεραπεύοντες την επιστήμη των Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών και ότι στον όρκο μας αναφέρεται το ιερό και ο Θεός κάτι που φαντάζομαι θα έρχεται σε αντίθεση με τα πιστεύω αρκετών αριστερών "συναδέλφων" μου (κουβέντα να γίνεται).

Καλή μας σταδιοδρομία λοιπόν, νομίζω ότι είχα ανάγκη από μια ελπιδοφόρα στιγμή μεγαλοπρέπειας και προσωπικής καταξίωσης -κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε-.

Την παράσταση ωστόσο έκλεψε ο πατέρας μου που όταν βγήκα τον είδα κατακόκκινο από το κλάμα, πολύ γέλιο..Α ρε πατέρα και μας το παίζεις και σκληρός.
υ.γ. Αν ήταν και ο βαθμός πτυχίου μου λίγο μεγαλύτερος θα ήμουν πανευτυχής!

Monday, October 29, 2007

bajofondotangoclub


Tόσο τέλειοι απλά τέλειοι...μαγευτικοί..μεθυστικοί.
fuzz 29/10/2007