εκ των υστέρων ordem e progresso

Ήσουν η ευχάριστη έκπληξη για εμένα

με έκανες να αφεθώ και να ξεχάσω κάποιον άλλο

τόσο απλά και τόσο μαγικά

εκ των υστέρων καταλαβαίνω ότι όλα έχουν το τίμημά τους

το μόνο που άλλαξε είναι ότι τώρα απλά στεναχωριέμαι για σένα

εκ των υστέρων κατάλαβα επίσης πως έπαιξα με την φωτιά και

κάηκα, τσουρουφλίστηκα σιγά σιγά

και τώρα, τώρα σιωπή.

Τι και αν σε ήξερα από πριν

τι και αν νόμιζα ότι πετούσα στο κενό

μου έλειπε το δίκτυ ασφαλείας.

χαζή χαζή χαζή

μου έλεγες χαϊδευτικά, ναζιάρικα

και γελούσαμε

τόσο γλυκός

και λέγαμε πως πάντα βρισκόμασταν στην παρέα μεθυσμένοι

είπαμε να προσπαθήσουμε τώρα που θα έφευγα

μ' άρεσε τόσο που δεν προσπάθησες να με κρατήσεις

και τελικά εγώ..

Γύρισα χωρίς να το σκεφτώ καλά καλά

εκ των υστέρων καταλαβαίνω ότι γύρισα μόνο για σενα

και εσυ?

εσυ τι?

πάει σχεδόν μια βδομάδα

αυτή τη βδομάδα πέρασα απαίσια, ο χρόνος κυλούσε σχεδόν μαρτυρικά και προσδιοριζόταν από εσένα ή καλύτερα την απουσία σου

1,2,3,4,,,,,,,,,μέρες έχουμε να μιλήσουμε

και κάθε φορά θέλω να βάλω φρένο στον ευατό μου, να τον λογοκρίνω και να μην σου γράψω κάποιο μήνυμα και νιώθω τόσο περίεργα γιατί ξέρω ότι δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με εμένα αλλά με επηρεάζει τόσο πολύ τελικά..

είναι έξω μου και μέσα μου και αυτή η σιωπή σου

πολλοί μιλάνε για την δύναμη της σιωπής, πόσα μπορείς να ακούσεις στη σιωπή,

αλλά εγώ αυτή τη σιωπή τη φοβάμαι

με παίρνει μακριά σου

και μετά από τέσσερεις μέρες σιωπής νιώθω σαν να μην μιλήσαμε ποτέ

νιώθω πως όλα έσβησαν ξαφνικά

και από την πρώτη στιγμή είχα αυτό το απαίσιο προαίσθημα ότι κάτι κακό συμβαίνει για να εξαφανιστείς μία ολόκληρη μέρα

το ήξερα

και οι φόβοι μου απλά επαληθεύτηκαν

πήραν σάρκα και οστά

τι και αν είχα κάνει όνειρα πως θα περάσουμε ολόκληρη τη μέρα μαζί

τι και αν δεν έδινα στο φόβο μου όνομα, δεν ήθελα βλέπεις να του δώσω την παραμικρή σημασία λες και θα έφευγε αν ήμουν λίγο πιο θαρραλέα

νομίζω ότι τώρα πια δεν θα φοβάμαι γιατί κατά ένα μυστήριο τρόπο ξέρω, πάντα μέσα μου ξέρω,

πότε ήρθε το τέλος,

αυτή τη φορά δεν ξέρω το λόγο, τους λόγους, ξέρω ότι κάτι σοβαρό σου συνέβη,

αλλά θα μπορούσες να μη με κλείσεις έξω από όλα αυτά

και κάνω υπομονή τέσσερεις μέρες

βαρέθηκα

και τώρα αν με πάρεις τηλέφωνο

θα ρωτήσω απλά αν είσαι καλά

αλλά δεν θέλω πια να σου μιλήσω παραπάνω

μετά σιωπή

λέω να γυρίσω πίσω δεν θα είναι εύκολο

λες και από όταν γύρισα αθήνα όλα μου πάνε στραβά

αλλά ακόμα και εκεί που ήμουν δεν μου πήγαν καλύτερα τα πράγματα

δεν θα βρω εύκολα ηρεμία

θέλω να μην σκέφτομαι τίποτα

ούτα καν το μέλλον μου που πάντα το βλεπα ζοφερό

κρίμα πάνω που σε βρήκα

και μου μιλούσες για τον καρυωτάκη και τον καββαδία

ήθελα να μάθω τόσα για τα ταξίδια σου

ίσως τελικά δεν θα χαμε καλό τέλος

εμείς

ορισμένες στιγμές σκέφτομαι για τον ευατό μου ότι από όλες τις επιλογές διαλέγω πάντα την χειρότερη - λες και κάτι με τραβάει προς τα εκεί

βέβαια και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνω πάντα εκ των υστέρων

οι ερωτές μου είναι κάτι στερεότυπο

-όπως είναι π.χ.η έννοια της γυναικείας θεότητας ή μητέρας θεάς για τον coelho-

και εγώ είμαι πάντα τόσο επιπόλαιη με τους έρωτές μου

δίνομαι σαν να μην υπάρχει αύριο

πάντα τόσο αφελής και επιπόλαιη

τα ίδια λάθη

πάντα

και μετά οι ίδιες δικαιολογίες, δικαιολογίες στο ίδιο μου τον ευατό

εκ των υστέρων καταλαβαίνω πόσο λάθος έκανα
αν υπάρχει λάθος ή σωστό

είναι σίγουρο πως θα πληγωθώ κάθε φορά και καταλήγω πάντα σε κάτι αδιέξοδα
και μπλέκω στην επόμενη ιστορία με την ίδια ορμή και ξαναπέφτω ξανασηκώνομαι
και συνεχίζω
αυτή τη φορά δεν θέλω

θέλω απλά να γαληνέψω και να μην νιώθω τίποτα για κανέναν





ordem e progresso





η αγαπημένη σου





αυτό θέλω και εγώ στη ζωή μου