There's a storm outside, and the gap between crack and thunder

Crack and thunder,

is closing in,is closing in

The rain floods gutters, and makes a great sound on the concrete

On a flat roof, there's a boy leaning against the wall of rain

Aerial held high, calling "come on thunder, come on thunder

"Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see yoursoul

Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see yoursoul

It's a monsoon, and the rain lifts lids off cars

Spinning buses like toys, stripping them to chrome

Across the bay, the waves are turning into something else Picking up fishing boats and spewing them on the shore

The boy is hit, lit up against the sky, like a sign, like a neonsign

And he crumples, drops into the gutter, legs twitching

The flood swells his clothes and delivers him on, delivers him on

Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see yoursoul

Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see yoursoul There's four new colors in the rainbow

An old man's taking polaroids

But all he captures is endless rain, endless rain

He says listen, takes my head and puts my ear to his

And I swear I can hear the sea

Sometimes, when I look in your eyes I can see your soul(I can reach your soul)(I can touch your soul)Sometimes

Μου είχε ζητηθεί πριν καιρό από την elen να απαντήσω στις ακόλουθες ερωτήσεις..δεν ξέρω αν ακολούθησα σωστά τη διαδικασία..ωστόσο την ευχαριστώ πολύ και απαντώ:

1.Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Λίγες και μικρές στιγμές συνήθως με αγαπημένα πρόσωπα.

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Τον τελευταίο καιρό μάλλον τίποτα..ίσως η ελπίδα ότι μπορεί απλά να ναι μια καλύτερη μέρα.Συνήθως, ξυπνάω με την αγωνία, αν θα χει ήλιο και ωραία μέρα έξω..είναι αρκετό για να μου φτιάξει την διάθεση.

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Συμβαίνει συχνά, δεν θυμάμαι ποιά ήταν η τελευταία φορά.

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Παρορμητισμός (αυτό πάει και στα ελαττώματα).

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Ανασφάλεια.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Συγχωρώ πολύ εύκολα .

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Μάλλον με καμία.

8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Όλοι αυτοί καταφέρνουν και ζουν τα όνειρά τους.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Δεν το έχω κάνει ακόμα.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Ίσως Φρέντυ Γερμανός.

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Την εξυπνάδα, το θράσος και την ευγένια(είναι τρεις δεν πειράζει ε?).

12. … και σε μια γυναίκα;
Την δυναμικότητα.

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
No se

14. ???

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Δύσκολη ερώτηση.. ίσως «Τρυποκάρυδος» ήμουν μικρή και με είχε σχεδόν σοκάρει.

16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
Πολλές!επηρεάζομαι πολύ από τις ταινίες..πάρα πολύ.

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Δεν τα πάω καλά με αυτά, δυστυχώς είμαι τελείως άσχετη.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
άσπρο

19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
................................................................................................

20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Κρασί κόκκινο ή λευκό, ανάλογα με την περίσταση.

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για την αναβλητικότητά μου, για όλα αυτά που θα θελα να κάνω και δεν κάνω.

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Πολύ κλισέ η απάντησή μου: το ψέμμα και την υποκρισία.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να ακούω μουσική και να σκέφτομαι (όχι απαραίτητα ταυτόχρονα).

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Βλέπω ότι πέφτω στο κενό...σε ένα απύθμενο κενό.
Και
Η μοναξιά, η απόλυτη μοναξιά.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Το αποφεύγω.

26. Ποιο είναι το μότο σας;
Δεν έχω.

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χωρίς πόνο.

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Καλημέρα, είσαι καλά? Και μετά να κουβεντιάσουμε για όλα αυτά που με απασχολούν.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Χμ είμαι λίγο περίεργα...

Αν έχει διάθεση θα 'θελα να προσκαλέσω τη m13 να συνεχίσει με αυτή την συνέντευξη.

ΘΕΛΩ

θέλω να ξυπνήσω μαζί σου με το σπαστικό σου ξυπνητήρι και να μου φτιάξεις πρωϊνό με τα πάντα γιατί πραγματικά τρως τα πάντα..

θέλω να περπατάμε μαζί στο δρόμο εγώ να τραγουδάω και να χορεύω και εσύ να γελάς μαζί μου και να με κοροϊδεύεις και να μου λες "που σε βρήκα εσένα".

θέλω να έρχεσαι δευτέρα πρωί και να έχεις μετρήσει τα δευτερόλεπτα που ήσουν μακριά μου και να μου τα γράφεις συνομωτικά στο χέρι και να μου χαμογελάς.

θέλω να πάω μεσημέρι για ούζα στους διόσκουρους και να γυρνάω με το μετρό μεθυσμένη επτά η ώρα το απόγευμα.

θέλω να κλείνω ολόκληρα 12ωρα μαζί σου και να αναρωτιόμαστε πόσο ακόμα αντέχουμε ξύπνιοι μαζί.

θέλω έξω να βρέχει και να βλέπουμε dvd και να με ταίζεις σοκολάτα και να πίνουμε κρασί και να μιλάμε ως το πρωί ακούγοντας μουσική και να μην μαφήνεις να φύγω γιατί βρέχει πολύ και όταν σταματάει η βροχή να κοιμόμαστε μαζί αγκαλιά.

θέλω να φοράς το μοβ φούτερ που ξέρεις ότι μαρέσει τόσο και τα γυαλάκια σου που σε κάνουν τόσο γλυκό.

θέλω να κάθομαι μαζί σου στα πάρκα και απλά ο χρόνος να σταματάει για εμάς και να μου λες άπειρες φορές πόσο απίστευτη είμαι και πόσο με εκτιμάς και μετά να με σηκώνεις ψηλά και να με έχεις στην αγκαλιά σου.

θέλω να μου κρατάς το χέρι και να είμαι το καλύτερό σου φιλαράκι και να μου μιλάς όπως εσύ ξέρεις αυστηρά δήθεν αλλά και τόσο γλυκά.

θέλω να σε πειράζω όλη την ώρα και να μου λες πόσο δεν με αντέχεις και να ξέρω ότι δεν το εννοείς και να με αγγίζεις όταν είναι μπροστά οι άλλοι δήθεν τυχαιά.

θέλω στα σεμινάρια να είμαι κουρασμένη και να ακουμπάω στον ώμο σου και να γελάμε και να νυστάζω και να πίνεις από τον καφέ μου και να μου λες ότι αυτό δεν είναι καφές και ότι βάζω τα πάντα μέσα στον καφέ μου.

θέλω να μου φέρνεις σοκολατάκια και να θυμώνεις που τα δίνω σε άλλους και να μου κάνεις νάζια και να περιμένουμε δήθεν το λεωφορείο που δεν έρχεται και δεν θα πάρουμε απλά για να κάτσουμε μαζί και να έχουμε κάτι να απαντήσουμε σε αυτούς που μας ρωτάνε.

θέλω να έρχεσαι για τάνγκο μαζί μου και μετά το πρώτο σοκ της έκπληξης να χορεύουμε μαζί και να μου λες πόσο ωραία πέρασες και να μου γελάς και να κάνουμε πλάκα για τον αδάμ που ναι τόσο ψηλός και ότι ε'ιμαστε οι καλύτεροι εκεί μέσα.

θέλω να σε ακούω να μιλάς για τα ταξίδια σου, για τη ζωή σου, για όλα και μετά να ονειρεύομαι πως σε ακολουθώ στην άκρη του κόσμου.

θέλω να μου απαντάς με "εξαρτάται" και "ανάλογα" και να σε ρωτάω και να επιμένω και εσύ να με πειράζεις.

θέλω να είμαι μπροστά σου στις σκάλες του μετρό και να μου λες πως κοιτάς τον κώλο μου και εγώ δήθεν να νευριάζω και εσύ να με δουλεύεις.

θέλω να μυρίζω αυτή τη μυρωδιά σου που είναι τόσο βασανιστική όταν είμαι μακριά σου και τα ρούχα μου να είναι ποτισμένα από αυτήν.

θέλω να μετράς πόσα διαφορατικά ζυγάρια παπούτσια έχω και να με δουλεύεις γι αυτό.

θέλω να έρχομαι μαζί σου για καπ και να φοράω τη τεράστια φόρμα σου και να με μαθαίνει ο μουράγια την κίνηση esquive και εσύ να μου λες ότι δεν θα μπορούσες με άλη κοπέλα να το κάνεις αυτό.

θέλω να με κοροϊδεύεις που φοράω ray-ban γυαλιά και εγώ να σου λέω ότι τα χω χρόνια και ότι δεν είμαι trendy και να μου λες να τα βγάλω για να βλέπεις τα μάτια μου και εγώ να γελάω και να μου λες ότι τα βλέπεις όταν πέφτει πάνω τους ο ήλιος και μετά να φοράς τα γυαλιά μου και να σου λέω πόσο σου πάνε που σαι ξανθός και να κάνεις ότι δεν σε νοιάζει δήθεν αλλά να χαίρεσαι κιόλας.

θέλω να σε ρωτάω u like? και να μου λες ναι. και να με βάζεις να στο λέω ξανά και ξανά επειδή σαρέσει πολύ να στο λέω.

θέλω να μπαίνω στον ίδιο χώρο μεσένα και να βλέπω ότι έχεις έρθει πρώτος και να χτυπάει γρήγορα η καρδιά μου και ξαφνικά να είμαι τόσο ευτυχισμένη..και να ψάχνεις αφορμές να δουλεύουμε κοντά και να μας έχουν πάρει όλοι πρέφα και να μας κοροϊδεύουν και μεις να κάνουμε ότι δεν τρέχει τπτ και να σου τρώω το παστίτσιο και να μου δίνεις πάντα το μισό φαγητό σου αν και ξέρω ότι αν πεινάς δεν μπορείς να λειτουργήσεις και γκρινιάζεις.

θέλω να μου γελάς γιατί ξέρω πως είσαι ευτυχισμένος και περνάς καλά μαζί μου,μ΄αρέσει τόσο να μου χαμογελάς.

θέλω να μας βλέπουν μαζί και να μας ρωτάνε αν πάμε σχολείο ή αν είμαστε αδέρφια.

θέλω να καθόμαστε στις σκαλωσιές απέναντι από το μετρό απέναντι στο παν/μιο και να μιλάμε και να μαστε τόσο κεντρικά αλλά να ναι και τόσο ήσυχα και μετά σιωπή, εσύ να στρίβεις τσιγάρο και ε΄γώ να μην μιλάω γιατί ξέρω ότι με αγνοείς επίτηδες και είμαι εγωίστρια και να μην σου μιλάω πρώτη και απλά να δοκιμάζουμε ο ένας τον άλλο..και να φεύγουμε τσακωμένοι σε αντίθετες κατευθύνσεις και να κλαίω στο μετρό βουβά και να χει βραδιάσει και να νιώθω μόνη και μετά να μου λες ένα απλό je suis triste και να γεμίζεις την καρδιά μου με τέτοια ζεστασιά και να ακούμε μαζί ο καθένας σπίτι του pink floyd -που μου χεις γράψει εσύ- και να μου λες ότι θα θελες να ρθεις κοντάμου και ότι ό,τι και να γίνει μεταξύ μας δεν θες να με χάσεις και να ακούω την φωνή σου που σπάει και ξέρω ότι είσαι και εσύ στεναχωρημένος και να λυγίζω και να σε νιώθω τόσο κοντά.

θέλω να χω πάντα τόσηαγωνία όταν γυρίζεις από τα ταξίδια σου και να σκέφτομαι αν μου χεις φέρει δώρο και αν με σκέφτηκες..ακόμα και αν απογοητεύομαι μετά.

θέλω να μου λες πόσο με αγαπάς και πόσο με μισείς και πόσο σου τη σπάω και είμαι σπαστικιά και ότι θες να με δείρεις και να ξέρω ότι όμως με θέλεις και ότι απλά αντιδράς και μετά όταν σε πειράζω για το σπυράκι σου να σηκώνεσαι και να φεύγεις.

ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΩ ή

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΙΣΩ ΚΑ Ι ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ή

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΛΥΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΗΘΕΛΑ ή

ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΑΠΟ ΤΣΙΧΛΟΦΟΥΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΞΕΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΘΥΜΙΖΕΙ

ΣΗΜΕΡΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΙΟΛΑΣ

ΜΥΣΤΗΡΙΟ

1)Πώς γίνεται όλοι οι άντρες που μου αρέσουν - μηδέν τα % απόκλιση- να ανήκουν στο ζώδιο του καρκίνου ή διδύμου ή παρθένου (χωρίς ιεράρχηση μεταξύ τους η σειρά είναι τυχαία). Και ναι θα με θεωρείται ελαφρόμυαλη και οτιδήποτε άλλο, αλλά είναι απίστευτο αφού πλέον τσεκάρω τον ευατό μου και ρωτάω δήθεν τυχαία στη ροή της συζήτησης και ναι πάντα ισχύει!!!Είναι απίστευτο.

2)Πώς γίνεται όλοι οι γκόμενοι που μου μιλάνε και γενικά γνωρίζω και νιώθω ότι υπάρχει κάτι..ειδικά τον τελευταίο καιρό να έχουν γκόμενα?

3)Πώς γίνεται αυτοί οι ίδιοι γκόμενοι (που έχουν γκόμενα) να μην τα λένε με τον ευατό τους και να παίρνουν τις αποφάσεις τους κ να πούνε έχω γκόμενα κ δεν ασχολούμαι με καμία άλλη κλπ κλπ αλλά να μου δείχνουν ενδιαφέρον, να μου δείχνουν ότι γουστάρουν και μετά να μου λένε ΑΛΛΑ έχω γκόμενα..δηλ βρε χρυσό μου μελαχρινό / ξανθό αγόρι τι με βάζεις σε αυτό το τρυπάκι αφού έχεις κάτι άλλο δηλ έλεος grow up!Το χειρότερο που μου χει τύχει είναι με τον ακατανόμαστο που τον λατρεύω βέβαια ακόμα(ναι είμαι θύμα) να είναι με μια κοπέλα που όμως δεν είναι ακριβώς κοπέλα του και είναι στο εξωτερικό αλλά να γίνεται κάτι κ μεμένα ανάμεσα φιλικού και ερωτικού αλλά τελικά να αποφασίζει να είναι μαζί της με την οποία μια χαρά μαζί ήταν κ μετά πάλι τα ίδια κλπ κλπ ένας φαύλος κύκλος..σε μια τέτοια περίπτωση απλά δεν πρέπει να μπλέκεις εκεί κατέληξα!αυτά με τις απορίες μου..

πάντως στο soul χτες ήταν τέλεια παρά την αποτυχημένη κατάσταση με τον τύπο χεε που θα μου ζητούσε το τηλ να με ξαναδεί αλλά δεν θα το κάνει για λόγους ανωτέρας βίας!
have a nice day
παώ να συνεχίσω την εργασία μου βαριέμαι κ μάλλον αρρώστησα χτες με τη βροχή.

that's all

# στιγμή 1 Η κηφισίας κολλημένη..δεν κουνιέται τίποτα μου περνάν διάφορες σκέψεις από το μυαλό, να σταματήσω ένα μηχανόβιο να με πετάξει μέχρι το σύνταγμα, να πάρω τις πληροφορίες του οτε να ρωτήσω αν όντως ισχύει το taxi μηχανάκι, να αρχίσω να προσεύχομαι να γίνει κανά θαύμα να αδειάσει η κηφισίας.Έδινα εξετάσεις στο cervantes και κλασικά είχα αργήσει να ξεκινήσω ευτυχώς που ο driver είχε navigator κ μας πήγε από κάτι τρελούς δρόμους -κηφισιά σύνταγμα σε 45 λεπτά σε ώρα αιχμής- πραγματικά το άγχος των προφορικών ήταν τπτ μπροστά στο άγχος του να φτάσω!!!Τελικά αργήσαμε 15 λεπτά αλλά η τύχη -την οποία είχα αναθεματίσει άπειρες φορές μέχρι να φτάσω- μου χαμογέλασε δις ο examinador ήταν ένα κουκλί 23 χρονών με τρομερό χαμόγελο ο οποίος μάλλον βαριόταν την ζωή του κ σκεφτόταν ότι θα θελε να ναι σε καμιά παραλία να αράζει..κ επίσης με ρώτησε πράγματα που τα ήξερα ας είναι καλά η profesora ana! Υποσχέθηκα ότι αν προλάβω να δώσω δεν θα ξαναργήσω..χεεε ε καλά δα δεν ήταν κ όρκος..αλλά θα προσπαθήσω να κρατήσω την υπόσχεσή μου!

#στιγμή 2 μήνυμα από μακριά ο κλασικός χαιρετισμός μια ζεστασιά από την έρημο αρκετή..?3 days left..περιμένω (αν και έχω βαρεθεί να περιμένω).

#στιγμή 3 "η αδερφή σου είναι η πιο όμορφη εδώ μέσα" από μία καλή φίλη..ένιωσα πολύ περήφανη απλά..

(γενέθλια sis κρίμα που δεν βγάλαμε φωτογραφίες και ναι δεν ξέρω πως τα κατάφερα να μείνουμε χωρις φωτογραφική -δεν την είχα φορτίσει-)

#στιγμή 4 βγάζω εισητήριο στο μετρό από το μηχάνημα κ βλέπω ότι κάποιος φουκαράς βιαζόταν πολύ κ ξέχασε να πάρει τα ρέστα του 80 λεπτά ήταν μόνο αλλά ήταν αρκετά για να χαμογελάσω στιγμιαία και επίσης με βόλεψαν μια χαρά για τα μεταφορικά της ημέρας.

Ψάχνω και για άλλες καλές στιγμές αλλά δυστυχώς οι τελευταίες δύο βδομάδες ήταν πολύ δύσκολες από κάθε άποψη..ελπίζω για τα καλύτερα που θα ρθουν (;)

le Petit Prince

Les hommes de chez toi.dit le petit prince,cultivent cinq mille roses dans un meme jardin..et ils n'y trouvent pas ce qu'ils cherchent...

- Ils ne le trouvent pas,respondis-je...

-Et cependant ce qu'ils cherchent pourrait etre trouve dans une seule rose ou un peu d'eau...

-Bien sur, repondis-je.

Et le petit prince ajouta:

"Mais les yeux sont aveugles.Il faut chercher avec le coeur."

ANTOINE DE SAINT-EXUPERY

Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε..

Τον τελευταίο καιρό όλο γκρινιάζω απορώ πως με αντέχουν οι γύρω μου ώρες ώρες.. πραγματικά!

Στο μετρό..μπαίνεις το πρωί με όλη την καλή διάθεση αν και -τουλάχιστον εγώ σχεδόν πάντα νυσταγμένη- τίποτα δεν θα μπορούσε να χαλάσει τη ευφορία που νιώθεις εκτός από κάποιους απολίτιστους βαρβάρους που θα μπορούσαν να περάσουν από πάνω σου προκειμένου να μπουν στο μετρό. Δεν περιμένουν καν το κόσμο να βγει δεν πα να ναι ο άλλος φορτωμένος,γυναίκες με καρότσια με μωρά..το χαβά τους αυτοί..κάτι τέτοιες στιγμές με πιάνει τρέλα.Η ίδια κατάσταση σε λεωφορεία και γενικά παντού. Αυτά τα άτομα μάλλον είναι τα ίδια που πάνε να σου πάρουν τη σειρά -δήθεν αδιάφορα- σε κάθε δημόσια υπηρεσία, στο σούπερ μάρκετ και γενικά παντού.

Στη δουλειά(1)..δανείζεις κατί δικό σου, τελείως ασήμαντο και μικρό, μιλάμε για κάτι κυριολεκτικά ανάξιο λόγου (όπως λόγου χάρη μά γόμα).Ε λοιπόν, τρελαίνομαι να μη μου επιστρέφουν τα πράγματά μου, εκνευρίζομαι αφάνταστα να τα βρίσκω μετακινημένα - πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος ψαχούλευε στο γραφείο μου- και γενικά μπορώ να γίνω πολύ σπαστικιά..να μην μιλήσω για όταν δανείζεις κάτι κ στο γυρίζουν σπασμένο, χαλασμένο ή σε κακό χάλι γενικότερ!βέβαια η αλήθεια είναι ότι τις περισότερες φορές βρίζω από μέσα μου και δεν λέω τπτ..πράγμα που τελικά λειτουργεί τελείως αντίθετα γιατίεκνευρίζομαι ακόμα πιο πολύ.

Στη δουλειά(2)...κάθεσαι απορροφημένη, στο γραφειάκι σου και κάνεις τη δουλίτσα σου,δεν μιλάς, δεν λαλάς, δεν ενοχλείς κανέναν, στο τσακίρ κέφι ακούς και λίγο μουσικούλα -χαμηλά πάντα- και έρχεται τώρα ο κάθε ένας να σε διακόψει να σου πει να κάνεις κάτι άλλο,να σου κουτσομπολέψει τον τάδε ή τον δείνα και γενικά να σε αποσυντονίσει. Το χειρότερό μου είναι..να έρχεται κάποιος και καλά να πιάσει ψιλοκουβεντούλα να σε καλοπιάσει ή οτιδήποτε και στο τέλος να σου φορτώσει δουλειά η οποία ούτε κατά διάνοια δεν είναι δικιά σου, ωστόσο, εσύ πρέπει να την κάνεις για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους -φαντασία να χεις- και τελικά απλά τους κάνεις τη δουλειά και βρίζεις από μέσα σου..Ο κανόνας αυτός λειτουργεί καλύτερα αν δουλεύεις σε οικογενειακή επιχείρηση εκεί να δεις χώσιμο (και όχι τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα όταν δουλεύεις για το αφεντικό μαμά ή μπαμπά όπως θα σπεύσει να πει ο καθένας μιλάω εκ προσωπικής πείρας) .

Στο δρόμο.. είναι ο τύπος -συνήθως σε μικρό αμάξι, με φιμέ τζάμια και εξάτμιση ή μπουριά να πω καλύτερα , ενοχλητικό τόσο για την αισθητική μας όσο και για το περ/λον- που δήθεν θέλει να στο παίξει γρήγορος και ενώ βλέπει ότι τα αμάξια μπροστά στη Κατεχάκη π.χ. είναι κολλημένα εκεί αυτός και δωσ του το γκάζι..οπότε σου αφήνει δύο επιλογές ή να αλλάξεις λωρίδα και να τον αφήσεις να κάνει τα δικά του ή να αναγκάζεσαι κ εσύ να φρενάρεις στο χιλιοστό..πολλές φορές περνάει από το μυαλό μου κ η τρίτη επιλογή να του πατήσεις ένα φρένο του μ..ακα να μη ξέρει που να σταματήσει κ ας είναι να πέσει κ πάνω σου να σε πληρώνει κιόλας! Σημειωτέον, αυτοί ειναι οι ίδιοι τύποι που πατάνε ξερογκαζιές στα φανάρια και πατάνε την κόρνα τους σχεδόν πριν προλάβει να ανάψει πράσινο το φανάρι.

Α τέλος θέλω να πλακώσω στο ξύλο όλα τα παιδάκια -κυρίως αυτά του γυμνασίου- μου τη σπάνε που κυκλοφορούνε με ένα θάμνο για μαλλιά και με ένα ύφος μονίμως μπλαζέ, μου τη σπάνε που ναι μισό μέτρο και καπνίζουν - ιδιάτερα αυτά που μαζεύονται και καπνίζουν στα starbucks ενώ ξέρουν ότι μέσα απαγορεύεται κ πουλάνε μυαλό με ατάκες του τύπου "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", μου τη σπάνε που βρίζουν σαν λιμενεργάτες -1.δεν έχω τπτ με τους ανθρώπους 2.και εγώ βρίζω ιδιαίτερα όταν οδηγώ..αλλά προσπαθώ να το κόψω -κατά γενική ομολογία είναι αντισεξουαλικό- 3.έχω ψυχολογικά γιατί η μαμά μου μου έβαζε πιπέρι στο στόμα όταν έβριαζα όταν ήμουν μικρή..όπου βρισιά βλ.αδερφή ή κάτι τέτοιο τώρα όχι αυτά που λένε τα μικρα..πάντως τα συγχαίρω γαι το εύρος του λεξιλογίου κ την εφευρετικότητά τους lol.και επιτέλους μου τη σπάνε που μιλάνε τόσο πρόστυχα και ανέραστα για τις κοπέλες..γιατί περί ανώριμων κοντοπίθαρων και ανέραστων ατόμων πρόκειται...ρε εμείς το κάναμε θέμα ρεεεε να δώσουμε ένα φιλί στην εκδρομή και το θεωρούσαμε τρομερό που η τάδε έκανε σεξ με τον τάδε (κάτι τέτοιες στιγμές ανησυχώ για τη μικρή μου αδερφή).

Ε πείτε μου είναι να μην γκρινιάζω??Κάτι τέτοιες στιγμές απλά δεν την παλεύω (όπως λέει κ ένας φίλος μου που ναι στρατό).

Καιρός ήταν

Η ευχή μου πραγματοποιήθηκε

σήμερα δεν σε σκέφτομαι και τόσο

και βασικά νομίζω πως τελικά ξενέρωσα και

δεν θέλω όπως ήθελα πριν

Sun Tsu Clausewits και καθόλου έμπνευση

Άλλη μία φορά κάθομαι και γράφω και αναρωτιέμαι αν θα με διαβάσει κανείς..όχι ότι γράφω κάτι αξιόλογο ούτε η καθημερινή μου πραγματικότητα είναι και τόσο ενδιαφέρουσα..έτσι για να σκοτώσω τον χρόνο μου.

ΑΝ και θα θέλα κάποια στιγμή να με ανακαλύψεις τυχαία.Δεν νομίζω ότι θα ξαφνιαζόσουν τα μάτια μου δεν λένε ψέμματα..

Δεν θέλω να μου αφήσεις το χέρι και να προδώσεις πάλι αυτό που έχουμε ότι και αν είναι αυτό εντάξει δεν είναι απλά μια φιλία και αυτό σε τρομάζει

Τις προάλλες λέγαμε πόσο μοιραία είναι όλα,λες και λειτουργούν όλα βάση ενός καλά κρυμμένου και κρυπτογραφυμένου σχεδίου.
Σκέψου..

Δεν ήρθα σήμερα αν και θα μπορούσα, ίσως φοβόμουν το μετά, το μετά το κρασί, το μετά το φαγητό, την επόμενη μέρα

Αύριο θα μαι λίγο πιο κοντά ή λίγο πιο μακριά?

ΘΑ ΜΑΦΗΣΕΙΣ να πλησιάσω ή είναι πολύ τολμηρό?

Μου χει λείψει η μυρωδιά σου

Τώρα λοιπόν που εσύ διαβάζεις τα βιβλία μου..και βλέπεις τις σημειώσεις μου με σκέφτεσαι καθόλου??η απλά θα χρησιμοποιήσεις τα βιβλία μου και θα μου τα επιστρέψεις?

Μήπως τελικά όσο πιο πολύ με φοβάσαι και με αποφεύγεις τόσο πιο πολύ μου δείχνεις ότι σου ναι δύσκολο το όλο αυτό μεταξύ μας..?

και μετά είναι και αυτά τα ταξίδια σου πόσες εικόνες, πόσα θα θελα να μου πείς πόσο θέλω να ταξιδέψω μαζί σου..θα μπορούσα να σ'ακολουθήσω μέχρι την άκρη του κόσμου..σχεδόν τρομακτικό μου ακούγεται αυτό

σκέψεις όνειρα

βερολίνο μαρόκο βερολίνο

και εγώ?

κάθε

φορά που

φεύγεις φοβάμαι για

το πώς θα μαστε όταν

γυρίσεις

θέλω αύριο να ξυπνήσω και να έχουν στερέψει όλα τα θέλω μου για σένα

fairytale gone bad

Έχει αρχίζει και με κουράζει αυτό το όλο με εμάς..οκ τα πράγματα δεν ήρθαν όπως ήθελα μεταξύ μας και ναι δικαιολογημένα γιατί ως constant dreamer τα πράγματα δεν έρχονται όντως ποτέ όπως ακριβώς τα σκέφτομαι!Δεν παραπονιέμαι καμιά φορά έρχονται και καλύτερα..

Εμείς λοιπόν είχαμε μείνει στην πριν το Βερολίνο εποχή που ήμουν αυτή που σε καταλάβαινε και por supuesto δεν ήθελες να με χάσεις με τίποτα.

Κάθε φορά που σε ρωτάω γι αυτό μου λες να μην είμαι τόσο ανταγωνιστικιά και ότι δεν μετράει -σε μας- ποιός κάνει την πρώτη κίνηση, δεν μετράει ότι σε πλησιάζω εγώ για να μιλήσουμε και επιτέλους να σταματήσω να κάνω σα πεντάχρονο που απλά θέλει επιβεβαίωση.

Και ναι οκ είμαι εγωίστρια και ναι οκ μπορώ να γίνω και πολύ γκρινιάρα και σπαστικιά όπως με λες - με την καλή έννοια-

Αλλά πειράζει που νιώθω ότι σε χάνω..

πειράζει που νιώθω ότι απλά τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά?

Μου λες ότι δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ και μετά σιωπή για μέρες πολλές..

μήπως τελικά καταλαβαίνεις πολύ καλά?

μήπως απλά δεν σε νοιάζει..

te echo de menos

Αυτό που με στεναχωρεί πιο πολύ από όλα είναι ότι περνούσαμε καλά και ξαφνικά δεν έχουμε τίποτα να πούμε..callado

κ εδώ μπαίνει το ερώτημα σου <δεν έχουμε ή δεν θέλουμε>

Λοιπόν τί από τα δύο είναι?